Het gebeurde Loet en mij deze week voor de derde keer; een ontmoeting met een hond aan een hoofdhalster (gek genoeg gentle leader genoemd) gekoppeld aan een flexlijn. Mijn best ingewikkelde Loet kan het over het algemeen goed vinden met elke andere hond, maar dit trekt hij niet. Hij valt uit en is daar moeilijk uit te halen. Wat is er aan de hand? Loet is extreem helder in zijn communicatie en leest z’n collega-honden als geen ander. Een hond met een hoofdhalster kan niet gezond communiceren met zijn soortgenoten. De druk op zijn neus veroorzaakt stress en maakt zijn lichaamstaal onnatuurlijk. De eigenaar aan de andere kant van de lijn trekt zijn hoofd naar believen een kant op die totaal niet past in de situatie. De hond geeft daarmee signalen af die niet overeenkomen met zijn emotie. Een halster gekoppeld aan een flexlijn maakt het nog erger. De druk op de neus is constant (de lijn kan immers nooit niet strak staan?). Het gevolg: de hond kan alleen nog onnatuurlijk gedrag vertonen. Gedrag dat perfect gelezen wordt door Loet en dus valt hij uit. Want hij weet hoe een gezonde sociale hond communiceert en dit is geen sociale communicatie. Zo jammer. Voor mijn anders zo sociale Loet, maar vooral voor die doldrieste labrador die bij elke blije sprong of beleefd wegdraaien van zijn hoofd een klets op zijn neus krijgt.
